Rynek gier tak samo jak gracze, uwielbia oryginalność. Wyjście poza utarte schematy bywa ryzykowne, jednak dla wielu twórców niezależnych to jedyna szansa na osiągnięcie sukcesu. Papers, Please jest tytułem, który wyróżnia się przede wszystkim ciekawym pomysłem i fantastyczną jakością wykonania. Jeżeli szukacie prostych, a jednocześnie wymagających myślenia gier, to ten tytuł jest zdecydowanie dla Was.
Papers, Please – opis fabuły
Gra ta jest pewnego rodzaju satyrą ustroju komunistycznego. Wcielamy się w urzędnika służby celnej fikcyjnego kraju o nazwie Arstotzka. Przez wojnę z sąsiednim krajem – Kolechią wprowadzono surowe przepisy dotyczące migracji. Granica między państwami przebiega przez sam środek miasta Grestin, a zadaniem gracza jest kontrola wszystkich osób wjeżdżających na teren Arstozki. Musimy wyłapać wszelkich szpiegów, terrorystów oraz przemytników. Wpuszczenie ich do naszego kraju jest bezpośrednim zagrożeniem dla społeczeństwa.
Historia oraz klimat gry wprost nawiązują do systemów komunistycznych, gdzie każda osoba podróżująca była skrupulatnie sprawdzana przez służbę celną. Jednocześnie gra niejednokrotnie raczy nas swoim poczuciem humoru. Dzięki temu mamy do czynienia bardziej z luźną interpretacją niż wierną grą historyczną.
Papers, Please – na czym polega?
Sama rozgrywka nie jest skomplikowana. Sprowadza się do kontroli dokumentów, które przedkłada każdy interesant chcący przekroczyć granicę. Zadaniem gracza jest wyłapanie wszelkich nieścisłości, które mogą znajdować się w dokumentach. W ten sposób zdobywamy informację o tym, kto może być osobą niebezpieczną i odmówić jej wjazdu do kraju.
W przypadku wątpliwości po wstępnej analizie dokumentów mamy również opcję bardziej zdecydowanych działań. Możemy sprawdzić odciski palców podejrzanego lub przeprowadzić jego przeszukanie. W ten sposób dowiemy się kim tak naprawdę on jest.
Gra oferuje dość prostą oprawę graficzną typu pixelart. Dzięki temu posiada niepowtarzalny klimat. W połączeniu z ciekawą i miejscami mroczną muzyką mamy do czynienia z produkcją, która potrafi wciągnąć na wiele godzin.
Początkowo poziom trudności może wydawać się niezbyt wysoki. Jednak na późniejszych etapach gry musimy naprawdę głęboko wnikać w dokumenty oraz myśleć, aby podejmować właściwe decyzje. Przemytnicy, szpiedzy i terroryści z czasem są coraz bardziej pomysłowi i skuteczni w ukrywaniu swojej tożsamości.
Produkcja wymaga spostrzegawczości oraz logicznego myślenia. Czasem naprawdę trudno wyłapać szczegóły, które wskazywałyby na na to kto może być niebezpieczny. Choć każdy podróżujący jest osobną historią to możemy znaleźć kilka dłuższych wątków. Wraz z kolejnymi kontrolami są one rozwijane i stanowią główną oś fabularną.
Jakie tryby posiada Papers, Please?
Gra posiada wyłącznie tryb jednoosobowy. Oferuje on od kilku do nawet kilkunastu godzin zabawy. Produkcja została wydana na komputery osobiste oraz takie platformy, jak iOS i PlayStation Vita. Średnia ocen 85 na metacritic zdecydowanie przemawia za tym, aby dać szansę tej grze.
